Terug naar af met verbod op satellietontvangst?

Terug naar af met verbod op satellietontvangst?
Geplaatst door David de Jong @ 27-03-2004 16:36

Met een soort trots kondigde de Deventer wooncorporatie Rentré Wonen aan dat het in staat is om schotelvrije wijken te realiseren. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om kopers van woningen te verplichten als onderdeel van de koopovereenkomst te laten tekenen voor het zichzelf opleggen van een verbod op het plaatsen van een satellietinstallatie. Hetzelfde doet Rentré Wonen ook met huurders als onderdeel van hun huurovereenkomst. Bewoners zouden dit allemaal zelf willen, want de leefbaarheid is in het geding. Schotels zouden buurten onleefbaar maken en bijdragen aan een onveilig gevoel. En dus is het de gewoonste zaak van de wereld om directe satellietontvangst uit te bannen. Immers er is een alternatief: kabel en/of glasvezel en de Hoge Raad zou in een bepaalde uistpraak zo’n 4/5 jaar geleden (in een huurders-situatie) hier een uitspraak over hebben gedaan in het voordeel van de verhuurders. Dit alles is het standpunt van Rentré Wonen. Ik vraag me af of dit nog stand zou houden in de huidige wet- en regelgeving, maar vooral wat het Europese Hof van Justitie hier van denkt.

Zo af en toe schrijf ik wel eens artikel over het verbod op satellietontvangst in landen als Iran, Afghanistan, Turkmenistan of Cuba. De afgelopen jaren was het redelijk stil voor wat betreft Nederlandse verboden op ontvangst van informatie via satelliet.

Afgelopen week berichtte de krant voor Oost-Nederland, de Stentor, over de verboden in bepaalde nieuwbouwwijken in Deventer (‘t Fetlaer en de Driebergenbuurt). De woningbouwcorporatie liet me weten trots te zijn op de glasvezeldiensten die het via een gelieerde instelling laat aanleggen; je zou ook kunnen zeggen dat het om gedwongen winkelnering gaat aldaar…..

De kabelsector had gister tijdens een Euroforumcongres Kabel in de 21e Eeuw de mond vol over concurrentie tussen infrastructuren en ook staatssecretaris Medy van der Laan (D66-Cultuur & Media) omschreef dit een week eerder tijdens een Kabelraden.nl bijeenkomst concurrentie tussen infrastructuren als een goed gegeven.

EU-Commissaris Frits Bolkestein is begin 2002 helder geweest in zijn mededeling van de Europese Commissie. Immers daarin staat dat ‘als regel elk individu die toegang wenst te hebben tot een satellietschotel deze mogelijkheid MOET hebben’, dankzij de principes van de vrijheid van goederen en diensten alsmede in het licht van artikel 10 van de Europese Conventie van de mensenrechten. Immers – wellicht is het voor de meesten geen breekpunt voor het kopen van een huis – indien personen net iets anders willen ontvangen dan via glasvezel of via kabel mogelijk is, dan heeft deze persoon in deze Deventer wijken door de opstelling van Rentrée Wonen (of het nu om huur- of koopwoningen gaat) pech.

Informatie wordt hem of haar dan (indirect) op een dwingende manier achtergehouden. De vraag is dan ook of het Europese Hof van Justitie in een dergelijke casus de woningbouwcorporatie in haar recht laat staan. Zeker bij koopwoningen is iemand eigenaar van de woning. Als bij de voorwaarde voor de koop van een woning een informatiebeperkend en infrastructuuruitsluitend contractsartikel wordt aangeboden, doet dat afbrokkeling aan de grondrechten die democratische rechtsstaten hebben. Ter vergelijking: veel mensen vinden vrachtwagens op de weg lelijk. Er bestaan alternatieven: havens en het spoor. Maar er is geen overheid die er aan denkt om vrachtwagens op snelwegen te verbieden omdat ze lelijk zijn; dit terwijl de wegen verstoppen en deze vrachtwagens misschien wel bijdragen aan een onveiliger gevoel voor andere weggebruikers.

AEDES, de landelijke woningbouwcorporatie wijst er op dat dit beleid landelijk mogelijk is. Daarbij wijzen de woningbouwcorporaties er ook op dat het de ‘normaalste’ zaak zou zijn en dit ‘overal’ wel gebeurt. Dat sommigen schotels niet mooi vinden is tot daar aan toe. Maar het blijft een subjectieve waarneming. Persoonlijk denk ik vaak dat mensen bij schotelgebruik kiezen voor de eigen vrijheid van ontvangst en zich niet middels draadjes aan de wil van anderen (lees kabelexploitanten of zelfs Digitenne die de pakketsamenstelling bepaalt) wensen te conformeren. Daar is in mijn optiek niets mis mee, sterker nog, het is wellicht te prijzen. Als mensen problemen met de aangeduidde ‘schotelwouden’ hebben, dan is dat een puur psychologisch probleem voor diegenen die dat problematisch vinden.

Wel is voor te stellen dat hier estetisch mooiere alternatieven voor bestaan. Immers kunstzinnige schotels, doorzichtige schotels en voor diegenen die steeds dezelfde schotelpositie gebruiken een gezamenlijke schotel kan ook voordelen geven. Ook kan wellicht nagedacht worden over flatgebouwen waar aan de top een ieder zijn eigen schotelplekje kan hebben. Bij koopwoningen geldt bovendien dat als het om huizen gaat, het in veel gevallen mogelijk is om schotels zonder dat deze van de straat af te zien zijn, te plaatsen zijn. Schotelverboden lijken mij ten alle tijden een middel van repressie die vooral voorkomen in regimes van dictatoriale machten waar de meeste mensen op de aarde geen deel van wensen uit te maken.

Het op deze manier verbieden (middels het hiervoor laten tekenen van de koper/huurder) doet denken aan een Calvinistische wijze van denken waarin blijkbaar anno 2004 nog steeds anderen willen uitmaken wat een individu of huishouden wel en niet kan en mag zien. Het doet denken aan de aanleg van kabeltelevisie in Nederland in de jaren 70 en 80 waarbij (toen nog zonder EU-regelgeving) gemeenten eveneens konden controleren wat burgers wel en niet konden zien middels kabelnetwerken – door het opnemen van verboden van antennes.

Daarnaast wordt concurrentie tussen infrastructuren uitgesloten: iemand die televisie wil zien – anders dan via de kabel/glasvezel – wordt daarbij in de koud gezet. En dat is weer strijdig met de gedachte van vrijheid van afname van diensten en goederen in de Europese Unie en maakt woningbouwcorporaties als Rentré Wonen gewild of ongewild tot censurerende organen. Dit alles op het moment dat in Irak satellietontvangst populairder is dan ooit nu het voor het eerst aldaar toegestaan is.

Het zou Nederland sieren indien – net als sommige andere Europese landen – er meer beleid van vrijheid op dit punt gemaakt zou worden; zeker als nog steeds vanuit Den Haag (of het nu om OPTA, NMa, het ministerie van Economische Zaken of OC&W en zelfs de kabelkoepel VECAI gaat) geroepen wordt dat concurrentie tussen infrastructuren goed is. Het mogelijk maken hiervan, promoten en stimulatie in plaats van een ‘terug naar af’ beleid lijkt meer op zijn plek!

One thought on “Terug naar af met verbod op satellietontvangst?”

  1. waar is de democratie tolerantie verdraagzaam heid in nederland europa gebleven ??
    mensen rechten vrijheid van menings uiting ?
    stop racisme bij woonstichting / vereningen
    totaal verkeerde politiek weg denken doen stop geef de mensen hun vrijheid recht van informatie zenders kijken luisteren terug .

Leave a Reply to mesut Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *