Peter R. de Vries heeft in een column in de Telegraaf op zondag 22 augustus jl. uiteengezet dat het leven van Machiel Kuijt in Nederland misschien niet zo brandschoon is, als op het eerste gezicht lijkt. In een betoog spreekt de televisiejournalist zijn verontwaardig uit voor de gedrevenheid en verontwaardigheid die in Nederland bestaat voor Kuijt, terwijl in Nederland om hardere straffen gesmeekt wordt. De Vries noemt ‘de rechtspraak is daar niet half zo achterlijk als veel aanhangers van Kuijt willen doen voorkomen, maar wel consequent.’ De Vries stelt verder dat Thailand zeer helder is over haar drugsbeleid: buitengewoon streng.
Het interessante aan de gepubliceerde column van Peter R. de Vries is dat deze met zijn column zijn politieke ideeën enigszins neerzet. De Vries gaat voorbij aan het gegeven dat Nederland tot de kwestie Kuijt nauwelijks aandacht schonk aan haar landgenoten die in bepaalde erbarmelijke omstandigheden zitten opgesloten die je zelfs je huisdieren niet toewenst. Ook schuldigen – zoals de vrijgelaten Pedro Ruijzing – verdienen een eerlijk proces en menswaardige behandeling.
Dat lijkt me een universeel principe in de gehele wereld. Niet voor niets bestaan er door de Verenigde Naties aanvaarde regels omtrent gevangenschap die algemene uitgangspunten omvatten. Deze zijn HIER
te vinden.
Peter R. de Vries doet er goed aan om te trachten een volledige context van Machiel Kuijt te schetsen, maar lijkt de redeneerwijze te hanteren dat een eerlijke rechtsgang en menselijke gevangenisbehandeling niet hoeft bij criminelen! Het tekent in ieder geval de politieke mening van De Vries die politieke ambities heeft getoond!?
DIT IS EEN COLUMN