Duidelijk maken wat je wel en niet ‘mag’ uitzenden. Als een minister-president daar uitlatingen over doet is de polemiek geopend. Als de Italiaanse minister-president zich uitlaat over de journalistiek wordt daar zwaar veroordelend over gesproken.

Als de minister-president spreekt (zeer waarschijnlijk mede uit naam van het staatshoofd) over wat volgens hem wel en niet toelaatbaar is in de media over het koningshuis, is de vraag waarom de minister-president in deze de lijn van Berlusconi volgt….

Het koningshuis kan zelf reageren. Wat is er verkeerd met satire over een niet democratisch ingestelde instituut dat als staatshoofd fungeert?

Grappig trouwens dat Balkenende toegaf de programma’s waarover hij spreekt niet zelf te hebben gezien…..