Omroepmedewerkers uiten zich…

Gister was de discussie die door de ‘bezorgde omroepmedewerkers’ en het NOS-bestuur werd gehouden wat mij betreft geen Poolse landdag. Wellicht was het vooral een eerste keer voor veel werknemers in de publieke landelijke omroepsector om zich te kunnen uiten. Een paar opvallende zaken:

– Er waren opvallend veel EO-medewerkers. Deze stonden volgens eigen zeggen vierkant achter de EO. Met contract, maar ook zonder contract en zonder baan.

– Opvallend dat radiomakers zich duidelijk roerden. Immers, het gaat niet alleen om televisie! Vooral Radio 4 en 747AM werden veel besproken. Opvallend is dan als een medewerkster van het circa 15 jaar bestaande VARA programma ‘Ophef & Vertier’ erop wijst dat jarenlang op Radio 1 een ‘vertierend’ bestaan had, wordt opgedoekt. De medewerkster vraagt om de reden aan VARA directeur Jeroen Soer. Antwoord: 747AM trekt te weinig luisteraars. Reactie medewerkster: de VARA en de omroepen hebben niet bepaald een succes van deze zender ervan proberen te maken. Bovendien klinkt het geluid dat te veel alles om luister- en kijkcijfers gaat. Illustratief is de houding van Jeroen Soer.

– Een discussie over Radio 4. Deze radiozender blijkt ook uit een toelichting van ‘werkgroep-chef’ Ad ‘s Gravesande vooral toegankelijke muziek te moeten brengen voor een breed publiek. Klacht van bestaande makers: moderne nieuwe muziek, afwijkende stromingen, verrassende jazz, experimenten en diepgang rondom klassiek moet verdwijnen. Het plan blijkt gaande de discussie al volledig te zijn uitgewerkt. Het contrast tussen makers en Raad van Bestuur van de NOS alsmede directies van omroepverenigingen en chefjes lijkt uit reacties zeer groot. Woorden als debilisering van radio/tv vielen, doordat de tendens aan de zijde van omroepdirecties vooral gerelateerd worden aan kijk & luistercijfers. Immers: het volk wil vaak bloemkolen…..Blijkbaar ‘mogen’ specialistische programma’s die verleiden tot ontdekken alleen nog op de ConcertZender op de kabel/satelliet?

– Getuige voorbeelden van medewerkers die aan omroephoppen doen doordat het zeer moeilijk is vaste contracten te verkrijgen, (er was iemand die van de protestantse NCRV naar de katholieke KRO naar de sociaal-democratische VARA en de maatschappijbewuste NPS was gehopt), bleek de verbondenheid met omroepverenigingen ver te zoeken. Met uitzondering van de EO, dat wel.

– Uit een discussie over omroepverenigingen bleek dat vooral de EO-aanwezigen ertegen waren vanwege hun ‘missie’. Door EEN uit hun midden werd het vreemde argument van ‘EEN’ krant gebruikt als omroepverenigingen zouden worden opgedoekt. Echter, er bestaan geen kranten die door de staat worden gefinancierd. Bovendien blijkt daaruit de misvatting dat pluriformiteit het exclusieve recht van omroepverenigingen zou zijn. In het algemeen bleek een behoorlijk aantal mensen actief te willen praten over de afschaffing van omroepverenigingen. De tussenlaag van directies en chefjes zou dan overbodig worden. Daarbij blijkt dat de discussie over de omroepverenigingen vooral bij aanhangers van het omroepverenigingenbestel tot emotie leidt en niet tot rationele argumenten.

– Veel opmerkingen gingen over de salariĆ«ring van omroepbestuurders. Het NOS-bestuur probeerde haar hachje te redden door te stellen dat daar nog een ‘werkgroep’ mee bezig is. Een tendens die zich sterk manifesteert: het instellen van werkgroepen om de verantwoording niet te hoeven nemen. Denken dat deze werkgroepen omroepverenigingen kunnen vertegenwoordigen, terwijl omroepverenigingen niet in staat blijken goede communicatie met hun eigen medewerkers te kunnen organiseren. Dan is af te vragen hoe de relatie tussen personeel en directeuren/voorzitters is en of deze nog wel bij elkaar horen. De discussie werd pijnlijk toen uitgesproken werd dat allerlei bezuinigingen worden doorgevoerd terwijl de top pas als achteraf aan bod lijkt te komen. Een vakbondsman noemde dat de verkeerde volgorde dat leidt tot veel verontwaardiging, zo bleek.

– Verder viel op dat sponsoring van programma’s volgens sommigen gewoon moet kunnen. (AVRO, NCRV, KRO e.d.). Maar Joop Daalmeijer betitelde dit als ontoelaatbaar. Omroepen betogen dat anders helemaal geen aandacht aan bepaalde onderwerpen wordt besteed omdat de middelen ontoereikend zijn. Pijnlijk was toen een oud-Ontbijt TV (KRO) medewerker uit de doeken deed dat hij op het matje werd geroepen toen hij op een journalistieke wijze een reportage die – zo bleek – door het ministerie van VROM werd betaald, anders wilde invullen. Hoe hij het in zijn hoofd haalde dat anders te willen doen dan de sponsor wilde. Waarom dan geen VROM-Ontbijt TV of NOVIB-Netwerk als naam van het onderdeel waarin gesponsorde onderdelen zitten?

Wat mij betreft was het als toehoorden GEEN Poolse landdag, wel een ontlading voor veel mensen, waarmee de discussie zeker niet voorbij is….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *