Het viel me op dat Sjors Frohlich zijn eigen voorzitter interviewde en geen enkele gene voelde om simpelweg in de ‘wij’ vorm te spreken. “Wat betekent dit voor onze NCRV’, was de teneur van de vragen. Een sterke identificatie van de personality met de vereniging waarvoor hij werkt. En zo moet het ook.

Andries Knevel weblog 30-03-2004.

Blijkbaar denken de meeste mensen nog steeds dat hetgeen in 1924 startte (NCRV) en in 1930 is gereguleerd van kracht zal moeten blijven in lengte van jaren anno 2004. Nederland is verdeeld in zuilen en het publieke omroepbestel is daar dan een afspiegeling van, zo melden voorstanders van het omroepverenigingenstelsel. Als dat zo is, zou Nederland een zwaar Evangelisch land behoren te zijn. De grootste publieke omroepvereniging sinds het uittreden van Veronica (1995) is immers de Evangelische Omroep. Leve de representativiteitsgedachte van het Nederlands omroepbestel in het land der evangelieën, zou ik dan zeggen.
In dat land waar de meerderheid van de bevolking geen lid is van welke publieke omroepvereniging dan ook! Als de Eerste Kamer lang blijft treuzelen voor het veranderen van de Mediawet om de minimumaantallen leden te verlagen, komt het voortbestaan van de NCRV en BNN trouwens in gevaar…