“Met levendige tevredenheid verwelkomen we het aftreden van Lucia Annunziata, voorzitter van de Rai. De beste wensen voor de toekomst. Ze is nog op tijd voor de Europese verkiezingen [om zich kandidaat te stellen], dat zal zeker geen verrassing zijn. [..]
Annunziata heeft zich sinds haar benoeming bezig gehouden met politieke kleuring die niets te maken heeft met haar rol van garantie (tot pluralisme) waarvoor ze is benoemd. Het is een verplichte beslissing [..] aangezien ze zich opstelde tegen de Raad van Bestuur en tegen de belangen van de omroep. De militarisering behoorde tot Zaccaria (president van de Rai tot 2002) en de aan de leidinggevenden van links; nu is echte pluralisme ontstaan, objectiviteit en correcte regels voor informatie. Een publieke omroep die competitief is en winstgevend.”
Zo reageerde de regeringspartij van Berlusconi’s Forza Italia op het vertrek van de voorzitter van de Raad van Bestuur. Annunziata heeft overigens verklaard zich NIET kandidaat te stellen voor de Europese verkiezingen. De Raad van Bestuur van de Rai bestaat nu nog uit 5 leden, waarvan de voorzitter door de oppositie voorgedragen werd nadat de vorige Raad van Bestuur opstapte. Annunziata stapte op met de verklaring dat wat haar betreft een ‘bezetting van het bedrijf’ aan de orde is gekomen. Vandaag heeft na het ontslag van de voorzitter de Rai-Raad van Bestuur een groot aantal benoemingen van directeuren gedaan waarmee Anunziata niet kon instemmen. Volgens Anunziata – die eveneens grote problemen zei te hebben met de nieuw aangenomen communicatie/mediawet van minister van Communicatie & Media Gasparri (Alleanza Nazionale) worden bepaalde essentiele beslissingen buiten de Rai genomen, waarbij alle interne pluralisme is verdwenen. Een lid van de Raad van Bestuur (Marcello Veneziani) verklaarde na het vertrek dat Annunziata met veel rumour is vertrokken, maar dat werkelijkheid is dat deze het al maanden geleden aankondigde te vertrekken. Volgens Veneziani zijn de boenemingen van vandaag in balans en in het teken van professionaliteit en pluralisme. Veneziani noemt de acties van Annunziata er een van ‘kamikaze’, schade toebrengend aan de publieke radio en televisie in Italië.
Zoals bekend heeft het Europees Parlement, Reporters Sans Frontiers (Journalisten zonder grenzen), IFJ (Internationale Federatie van Journalisten) en vele andere organisaties Italië veroordeelt als het gaat om persvrijheid en belangenverstrengeling. Op de dag na de dag van de persvrijheid en de week voor deze dag geeft de Italiaanse regering er blijk van lak te hebben hieraan De sociaal(democratische/linkse) oppositiepartijen in het parlement geven Annunziata gelijk in haar aftreden en hopen dat de overige leden van de Raad van Bestuur worden ontslagen. Volgens de nieuwe wet die President Ciampi nog moet tekenen zou binnen zes maanden een nieuwe Raad van Bestuur moeten aantreden volgens een andere benoemingswijze. De oppositie heeft trouwens eerder gesteld dat zodra deze in de volgende verkiezingen zou winnen (2006) de nieuwe wet Gasparri zo veel mogelijk zou terugdraaien als een van de eerste maatregelen.