De Nederlandse Omroep Stichting (NOS) is verbaasd over de formele weg en de principiële discussie die de programmaraad Haarlem heeft verkozen in de kwestie rondom de weigering tot analoge doorgifte van VPRO’s 3voor12 na een basispakketadvies voor Haarlem.

De kwestie gaat om het gegeven dat de NOS eerst toestemming voor analoge kabeldistributie in het basispakket voor een van de themazenders heeft gegeven, om die vervolgens niet te geven toen duidelijk werd dat de NOS met de grote kabelaars waaronder UPC een contract over digitale doorgifte kon sluiten.

Volgens Cees de Bruin heeft de NOS aan de programmaraad duidelijk gemaakt dat de analoge doorgifte afhankelijk is van de overeenkomsten met de kabelaars waarbij de discussie over de digitale doorgifte een rol speelt. Op 7 november 2005 schreef Jan Westerhof als zendercoördinator van de themazenders dat de Raad van Bestuur van de NOS ‘een positieve beschikking voor de distributie van 3voor12 afgegeven. Waarmee de doorgifte aan onze kant op geen enkel bezwaar stuit’. Op 26 juni schreef Cees de Bruin aan de programmaraad dat de NOS met UPC een overeenkomst had gesloten voor uitsluitend digitale doorgifte en dat 3voor12 niet beschikbaar is
voor analoge doorgifte.

Cees de Bruin hierover tegen DutchMedia: “We hebben ervoor gekozen ons extra aanbod zo breed mogelijk neer te zetten met meerdere kanalen. Een overeenkomst met VECAI (en haar leden, red.) biedt bereik bij 80 % van de kabelklanten. Het is een extra produkt. Dit is voor ons een mooie overeenkomst. Het is nota bene de Europese Commissie die vereist dat je (als publieke omroep, red) een vergoeding vraagt voor signalen als die je deze wil laten doorgeven door distributeurs, en dit geeft ons een behoorlijk bereik. Het gaat overigens om bijna symbolische vergoedingen. In andere landen waar publieke omroepen anders omgaan met hun distributie, hebben deze omroepen veelal een andere financiële positie om dat te realiseren.”

De Bruin wijst er ook op dat met de themazenders en de overeenkomsten de NOS tracht nieuwe activiteiten te ontplooien waarvoor weinig financiële middelen zijn en aldus geld gegenereerd moet worden om deze enigszins te kunnen exploiteren. In theorie is de NOS, als de financiele middelen en contractuele situaties het zouden toelaten overigens wel voorstander van daadwerkelijk zo breed mogelijke distributie, maar dit is in de praktijk niet mogelijk, zo blijkt uit de toelichting van de zijde van de NOS.

Voor ontvangst van de digitale publieke themakanalen vraagt UPC 4,16 euro bovenop het analoge abonnementstarief; @Home/Essent Kabelcom vraagt 8,95 euro per maand bovenop het analoge abonnementstarief en Casema vraagt zelfs 9,95 euro per maand extra om het pakket waarin een aantal publieke themazenders zitten te kunnen ontvangen (overigens zonder VPRO’s 3voor12).

De programmaraad Haarlem heeft het Commissariaat voor de Media aangeschreven met de tip om deze kwestie te onderzoeken opdat duidelijk wordt of de publieke omroep bijdraagt aan winst door derden door dergelijke contracten met kabelaars af te sluiten. Oorspronkelijk had de programmaraad Haarlem gevraagd of haar basispakketadvies alsnog kon worden uitgevoerd, maar doordat de NOS haar zenders heeft teruggetrokken heeft die procedure weinig zin. De SP heeft de minister van OC&W overigens opheldering gevraagd over de kwestie, omdat deze een landelijke impact heeft.